Tussen de ringmappen met onze boekhouding
Of ik iets wil schrijven over ons werk bij de boekhouding? En dan zie ik onmiddellijk het beeld voor mijn ogen verschijnen van iedereen die al na deze eerste zin de vinger naar de delete-knop beweegt.
Slechts een zonderling denkt nu: “Waw, dat is wat ik altijd al graag heb willen lezen!”. Negen kansen op tien een ‘partner in crime’. Want voor velen doemt nu het vastgeroeste idee op van de cijfer-nerd, die het liefst tussen de stapels facturen zou willen overnachten. En in zijn vrije tijd begeesterd sudoku’s invult en buitenlandse btw-bonnetjes verzamelt.
Draai het of keer het, er bestaat met de beste wil ter wereld geen bekorend woord voor ons werk.
(c) Mpact
Zelfs op de synoniemen-website staat er: “geen synoniem gevonden”. Iets met geld, ja, en facturen en btw-regeltjes en vooral heel veel cijfers. En alles moet dan ook nog eens kloppen op het einde van de rit, geen dichterlijke vrijheden, geen creatieve kunstgrepen, geen mat om iets onder te vegen. Elk getal en elke komma moeten op de juiste plaats staan. Én gedocumenteerd en gestaafd.
Oersaai? Misschien.
Maar zonder het spijkerschrift in Mesopotamië en de kleitabletten in Egypte, die uiteindelijk toch de embryonale vorm van boekhouding zijn, had onze maatschappij er waarschijnlijk heel anders uitgezien. Want hebben we niet allemaal in onze stoffige geschiedenislessen geleerd dat de bakermat van onze beschaving in het land van Tigris en Eufraat ligt? Dus…, we willen niet meedingen naar de trofee van oudste beroep ter wereld, maar een eervolle vermelding in de shortlist verdienen we zeker.
(c) Mpact
Onze afdeling grossiert in papier. Wanneer je binnenkomt, is het onvermijdelijke eerste zicht (of je dat nu wilt of niet) de boekhouding. Onze collega’s zijn het intussen gewoon, maar bij de occasionele bezoeker kan je de verbaasde gedachte zo aflezen: ‘In welk tijdperk ben ik beland?’ Alsof ze elk moment een aanval van een velociraptor verwachten. Meters rolkasten vol mappen in alle mogelijke kleuren. De ringmappen-industrie is dankzij ons nog lang niet failliet. En dan heb je de honderden archiefdozen in de kelder nog niet gezien.
De aandachtige toeschouwer zal echter wel opmerken dat het digitale tijdperk ook aan ons niet is voorbijgegaan, getuige onze (meestal heel erg) geconcentreerde blikken op niet één maar twee computerschermen.
(c) Mpact
Alhoewel ons werk zich schijnbaar in de marge bevindt, en we op onze officieuze taakomschrijving ‘vragen, een beetje zagen en klagen’ durven zetten, is onze job toch een belangrijke pijler om de solide constructie van ons bedrijf overeind te houden. Het geeft op een mathematische manier weer hoe het gaat met de ‘gezondheid’ van de onderneming, en dat heeft dan weer consequenties voor elke werknemer.
Heel kort door de bocht: zonder boekhouding, geen loon.
Mocht u nu toch bijna in de armen van Morpheus liggen door het onderwerp, dan heeft de voorgaande zin u ongetwijfeld terug wakker geschud. Want is dat niet iedere maand het moment waar u toch wel een beetje naar uitkijkt? De zichtrekening die weer aangevuld is, even niet meer nadenken hoeveel maand er nog over is voor het loon?
En wanneer u het ondanks dat toch nog Spaans benauwd krijgt bij de gedachte aan een close encounter met de boekhouding, weet dan dat we eigenlijk ook maar normale mensen zijn.
(c) Mpact
De één al wat meer dan de ander, maar soit. We eten bijvoorbeeld graag taart, heel graag zelfs. En voor een energieboost gaan we met plezier bij de collega’s van het gelijkvloers langs (de koffie is daar veel lekkerder). Bedenk een onderwerp aan de andere kant van het boekhoud-spectrum, en het komt wel eens aan bod. Met humor als een constante factor.
Om V. van CP. te citeren: “Mocht iedereen weten hoe plezant het hier is, ze zouden hier allemaal willen komen werken.” Bedankt V! (En ja, natuurlijk werken we het merendeel van de tijd serieus en hard).
Wanneer u dus nog eens de spontane drang bekruipt om een betaalde factuur als inpakpapier voor aardappelschillen te gebruiken, of achteloos in de open haard te mikken, denk dan eens aan het ganse radarwerk dat hierachter schuil gaat (of aan uw loon).
En passeer dan eens langs de bakker en trakteer ons op een taartje!
– Valerie en collega’s van de boekhouding